Τίτλος: Φωτοαναζητήσεων ίχνη σε υψόμετρο 850 μέτρων
Φοιτήτρια: Κωνσταντίνα Μπουμπουλάκη
Επιβλέποντες καθηγητές: Νικόλαος Σκουτέλης
Σχολή: Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης
Αφορμή για τη παρούσα μελέτη αποτέλεσε η προβληματική εικόνα του τοπίου, ως μέρος ενός πεδίου το οποίο αναπτύσσεται ευκαιριακά, κεφαλαιοποιώντας τους φυσικούς του πόρους και την αισθητική του αξία. Πρωταρχικό στόχο αποτέλεσε η βαθύτερη κατανόηση του τοπίου μέσα από το ξεπέρασμα αρκετών παγιωμένων αντιλήψεων, κατακάθι χρόνων και πολλαπλών ερμηνειών. Τον ιδιαίτερο αυτό χαρακτήρα του παρόντος εγχειρήματος τον προσδιόρισε σε μεγάλο βαθμό η τεχνική των αναπαραστάσεων ως γεννήτρια μιας νέας κουλτούρας για την αντίληψη των πραγμάτων. Πρόκειται για τη τέχνη της φωτογραφίας, ως πιστή αναπαράσταση της πραγματικότητας, η οποία όμως και πάλι υπόκεινται σε υποκειμενικά κριτήρια. Η φωτογραφία όπως και το τοπίο άλλωστε είναι υπόθεση του βλέμματος, «είναι μια κατατμητική κι επιλεκτική πρόσληψη του περιβάλλοντος θεμελιακά συνδεδεμένη με τις πολιτικές της αναπαράστασης» όπως επισημαίνει ο Κ. Μανωλίδης. Μετά τη θεωρητική διερεύνηση των παραπάνω εννοιών, επιχειρείται μια ανάγνωση του τοπίου του Οροπεδίου Λασιθίου. Η ενασχόληση μου με το συγκεκριμένο θέμα μοιάζει να υπήρχε ανέκαθεν στο μυαλό μου χωρίς σαφή όρια και συγκεκριμένο περιεχόμενο, αναζητώντας ένα λόγο και τρόπο έκφρασης. Ανοίγματα επιχειρήθηκαν τόσο προς την κατεύθυνση των κλιμάκων αναφοράς (αντικείμενο, κτίριο, οικισμός, τοπίο) όσο και προς την κατεύθυνση της μελέτης της ιστορίας και των συμπεριφορών μέσα στο χώρο και στο χρόνο. Ωστόσο, το σημαντικότερο όλων εντοπίζεται στην αναζήτηση των δυνάμεων που διαμορφώνουν αυτόν το τόπο, προσδίδοντας σε αυτόν, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, διδάγματα για το παρόν και το μέλλον.
Επιβλέποντες καθηγητές: Νικόλαος Σκουτέλης
Σχολή: Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης
Αφορμή για τη παρούσα μελέτη αποτέλεσε η προβληματική εικόνα του τοπίου, ως μέρος ενός πεδίου το οποίο αναπτύσσεται ευκαιριακά, κεφαλαιοποιώντας τους φυσικούς του πόρους και την αισθητική του αξία. Πρωταρχικό στόχο αποτέλεσε η βαθύτερη κατανόηση του τοπίου μέσα από το ξεπέρασμα αρκετών παγιωμένων αντιλήψεων, κατακάθι χρόνων και πολλαπλών ερμηνειών. Τον ιδιαίτερο αυτό χαρακτήρα του παρόντος εγχειρήματος τον προσδιόρισε σε μεγάλο βαθμό η τεχνική των αναπαραστάσεων ως γεννήτρια μιας νέας κουλτούρας για την αντίληψη των πραγμάτων. Πρόκειται για τη τέχνη της φωτογραφίας, ως πιστή αναπαράσταση της πραγματικότητας, η οποία όμως και πάλι υπόκεινται σε υποκειμενικά κριτήρια. Η φωτογραφία όπως και το τοπίο άλλωστε είναι υπόθεση του βλέμματος, «είναι μια κατατμητική κι επιλεκτική πρόσληψη του περιβάλλοντος θεμελιακά συνδεδεμένη με τις πολιτικές της αναπαράστασης» όπως επισημαίνει ο Κ. Μανωλίδης. Μετά τη θεωρητική διερεύνηση των παραπάνω εννοιών, επιχειρείται μια ανάγνωση του τοπίου του Οροπεδίου Λασιθίου. Η ενασχόληση μου με το συγκεκριμένο θέμα μοιάζει να υπήρχε ανέκαθεν στο μυαλό μου χωρίς σαφή όρια και συγκεκριμένο περιεχόμενο, αναζητώντας ένα λόγο και τρόπο έκφρασης. Ανοίγματα επιχειρήθηκαν τόσο προς την κατεύθυνση των κλιμάκων αναφοράς (αντικείμενο, κτίριο, οικισμός, τοπίο) όσο και προς την κατεύθυνση της μελέτης της ιστορίας και των συμπεριφορών μέσα στο χώρο και στο χρόνο. Ωστόσο, το σημαντικότερο όλων εντοπίζεται στην αναζήτηση των δυνάμεων που διαμορφώνουν αυτόν το τόπο, προσδίδοντας σε αυτόν, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, διδάγματα για το παρόν και το μέλλον.
