Υπότιτλος: Πώς ο αρχιτέκτονας προσαρμόζει το έργο του στην αρχιτεκτονική του τόπου;
Φοιτήτριες: Καποδίστρια Μαντώ, Σταθοπούλου Έφη
Επιβλέπων καθηγητής: Σκουτέλης Νικόλαος
Σχολή: Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης
Ημ. παρουσίασης: 20 Απριλίου 2016
Αφετηρία της ερευνητικής εργασίας αποτελεί το έργο του Ιταλού
αρχιτέκτονα Carlo Scarpa. Το στοιχείο που μας ώθησε να ασχοληθούμε με
τον συγκεκριμένο αρχιτέκτονα είναι η σχεδιαστική του λογική, ο τρόπος
σκέψης. Αρχικά, παρουσιάζουμε μία σύντομη βιογραφία του με αναφορές στα
στοιχεία που διαμόρφωσαν την αρχιτεκτονική του ταυτότητα, και στη
συνέχεια, αναλύουμε μέσω παραδειγμάτων τις βασικές αρχές και τα
χαρακτηριστικά του έργου του. Τα υλικά, οι κατασκευαστικές τεχνικές, ο
χειρισμός του φωτός και η σχέση με το περιβάλλον είναι μερικά από αυτά.
Έπειτα, με γνώμονα τα στοιχεία αυτά, κάνουμε μία σύντομη αναφορά στις
θεωρίες που αναπτύχθηκαν γύρω από την έννοια του «τοπικισμού». Έχοντας
παρουσιάσει το θεωρητικό υπόβαθρο, αναλύουμε πρώιμα έργα αρχιτεκτόνων
που έδρασαν σε διαφορετικές περιόδους, χώρες, ακόμα και ηπείρους, και
στα οποία εντοπίζουμε κοινές προσεγγίσεις με το έργο του Carlo Scarpa.
Πώς ο τρόπος επεξεργασίας του έργου του βρίσκει εφαρμογή στο έργο των
Luis Barragán, Sverre Fehn, Δ. & Σ. Αντωνακάκη, Tadao Ando, Peter
Zumthor και Vincenzo Latina; Σκοπός είναι να παρατηρήσουμε τον τρόπο με
τον οποίο ο κάθε αρχιτέκτονας προσαρμόζει τα κοινά αυτά χαρακτηριστικά
στην αρχιτεκτονική του τόπου του. Πρόθεσή μας είναι να τονίσουμε τη
σημασία της κριτικής επιλογής και εφαρμογής των στοιχείων εκείνων που
διατηρούν τον χαρακτήρα ενός τόπου, μέσα από μία σύγχρονη προσέγγιση,
εξελίσσοντας το τοπικό ιδίωμα.
