Ε105.19 Έννοιες του Τόπου σε Εφήμερα Περιβάλλοντα


Ερευνητικής Εργασία: Έννοιες του Τόπου σε Εφήμερα Περιβάλλοντα
Φοιτήτρια: Μαρία Καραγκιόζη
Επιβλέπων Καθηγητής: Δημήτρης Αντωνίου
Πανεπιστήμιο Πατρών | Πολυτεχνική Σχολή | Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
Μάρτιος 2019




ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η εργασία με τίτλο Έννοιες του Τόπου σε Εφήμερα Περιβάλλοντα εκπονήθηκε στα πλαίσια του μαθήματος Ερευνητική Εργασία. Το εφήμερο (αυτό που διαρκεί ή ζει μία μόνο μέρα // πρόσκαιρο, παροδικό) συναντάται σε όλες τις πτυχές της ζωής του ανθρώπου καθώς και σε ό,τι έχει να κάνει με τα φυσικά φαινόμενα. Από την αρχή της ύπαρξής του, ο άνθρωπος ακολουθεί ένα νομαδικό τρόπο ζωής, που μέσα από τη συνεχή μετακίνηση και την εγκατάσταση σε διαφορετικές τοποθεσίες τού εξασφαλίζει την κάλυψη των βιολογικών και κοινωνικών του αναγκών και επομένως την επιβίωσή του. Λόγω των γρήγορων ρυθμών που παρουσιάζει ο σύγχρονος τρόπος ζωής και των εναλλαγών που επιφέρει στις προτεραιότητες των ατόμων, δημιουργείται η ανάγκη μίας αρχιτεκτονικής που μπορεί να μεταφέρεται και να προσαρμόζεται σε διαφορετικά μέρη για όσο χρονικό διάστημα απαιτούν οι ανάγκες, μίας αρχιτεκτονικής με εφήμερο χαρακτήρα. Εφήμερη αρχιτεκτονική είναι κάθε κατασκευασμένο περιβάλλον που δημιουργείται για έναν περιορισμένο χρόνο, αλλά η επίδρασή του μπορεί να έχει μεγαλύτερη διάρκεια μέσα στο χρόνο απ' ό,τι το ίδιο το περιβάλλον. Παράλληλα, η επιθυμία του ανθρώπου για σύνδεση με έναν τόπο (χωρική έκταση πάνω στο έδαφος που χαρακτηρίζεται από κοινές ιδιότητες, ώστε να αναγνωρίζεται ως σύνολο // γεωγραφική ενότητα, με ιδιαίτερα φυσικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά, με την οποία ταυτίζεται διαχρονικά ένα κοινωνικό σύνολο) είναι εξίσου σημαντική. 

Στόχος της έρευνας είναι να απαντηθεί, μέσα από τη μελέτη του εφήμερου ως γενική έννοια, του τόπου και της εφήμερης αρχιτεκτονικής και κυρίως αυτής που μπορεί να μεταφερθεί από ένα μέρος σε ένα άλλο, εάν μπορεί να δημιουργηθεί τόπος από ένα εφήμερο έργο αρχιτεκτονικής που παραμένει σε ένα μέρος για μικρό χρονικό διάστημα, πόσα είδη τόπων μπορούν να υπάρξουν από διαφορετικά εφήμερα έργα ανάλογα με τα ποσοτικά και ποιοτικά τους χαρακτηριστικά και τέλος, αν εξακολουθεί να υπάρχει ο τόπος που ενδέχεται να δημιουργηθεί από την εφήμερη αρχιτεκτονική και μετά την απομάκρυνση της κατασκευής.