Ερευνητική εργασία: Στο κατώφλι της εγκατάλειψης: εγκώμιο του θανάτου των κτηρίων
Φοιτητής: Αντώνης Καραμήτρου
Επιβλέπων Καθηγητής: Νίκος Σκουτέλης
Η εργασία αυτή, έχει ως σκοπό να διερευνήσει εάν και κατά πόσον το στάδιο της εγκατάλειψης ενός κτηρίου και κατ’ επέκταση ενός οικισμού ή μιας πόλης είναι μία σημαντική τομή μεταξύ λειτουργικότητας και αφασικής κατάστασής της συνολικής πορείας του. Εξετάζει, λοιπόν στη φάση αυτή του κτηρίου, εάν εμπεριέχονται αξίες και αν δύναται αυτές να μεταφερθούν στον σύγχρονο άνθρωπο, διαμορφώνοντας παράλληλα την πνευματική του δομή, εφόσον βέβαια ο τελευταίος μπορεί να αναπτύσσει μια προσωπική σχέση με τις εν λόγω αξίες.
Αρχικά, γίνεται μια προσπάθεια να οριστούν οι έννοιες της λειτουργικότητας (χρήση του κτιρίου), της εγκατάλειψης και του ερειπίου από λεξιλογικής, χρονικής και υλικής σκοπιάς, ούτως ώστε, να διερευνηθούν τα δυσδιάκριτα όρια της εγκατάλειψης και να τεθούν οι όροι των περιπτώσεων, κατά τις οποίες μιλάμε για αυτή.
Κατόπιν, γίνεται ψηλάφηση της κατάστασης που περιπίπτουν τα κτήρια καθώς και των αξιών που μεταφέρουν αυτά, μέσα από το λογοτεχνικό και φιλοσοφικό έργο του Winfried Georg Sebald και των Walter Benjamin και Martin Heidegger αντίστοιχα. Έτσι η εργασία αποπειράται να διαπιστώσει αν η εγκατάλειψη, από κατώφλι θανάτου του κτίσματος, γίνεται το κατώφλι της γένεσης μιας στρωματογραφίας της λήθης. Τέλος, παραθέτοντας ορισμένα παραδείγματα εγκαταλελειμμένων κτηρίων, δοκιμάζει να δώσει λύσεις σε αυτή τη θεματική, θέτοντας τα κριτήρια για τις τυχόν επεμβάσεις που μπορούν να δεχτούν.
Επιβλέπων Καθηγητής: Νίκος Σκουτέλης
Η εργασία αυτή, έχει ως σκοπό να διερευνήσει εάν και κατά πόσον το στάδιο της εγκατάλειψης ενός κτηρίου και κατ’ επέκταση ενός οικισμού ή μιας πόλης είναι μία σημαντική τομή μεταξύ λειτουργικότητας και αφασικής κατάστασής της συνολικής πορείας του. Εξετάζει, λοιπόν στη φάση αυτή του κτηρίου, εάν εμπεριέχονται αξίες και αν δύναται αυτές να μεταφερθούν στον σύγχρονο άνθρωπο, διαμορφώνοντας παράλληλα την πνευματική του δομή, εφόσον βέβαια ο τελευταίος μπορεί να αναπτύσσει μια προσωπική σχέση με τις εν λόγω αξίες.
Αρχικά, γίνεται μια προσπάθεια να οριστούν οι έννοιες της λειτουργικότητας (χρήση του κτιρίου), της εγκατάλειψης και του ερειπίου από λεξιλογικής, χρονικής και υλικής σκοπιάς, ούτως ώστε, να διερευνηθούν τα δυσδιάκριτα όρια της εγκατάλειψης και να τεθούν οι όροι των περιπτώσεων, κατά τις οποίες μιλάμε για αυτή.
Κατόπιν, γίνεται ψηλάφηση της κατάστασης που περιπίπτουν τα κτήρια καθώς και των αξιών που μεταφέρουν αυτά, μέσα από το λογοτεχνικό και φιλοσοφικό έργο του Winfried Georg Sebald και των Walter Benjamin και Martin Heidegger αντίστοιχα. Έτσι η εργασία αποπειράται να διαπιστώσει αν η εγκατάλειψη, από κατώφλι θανάτου του κτίσματος, γίνεται το κατώφλι της γένεσης μιας στρωματογραφίας της λήθης. Τέλος, παραθέτοντας ορισμένα παραδείγματα εγκαταλελειμμένων κτηρίων, δοκιμάζει να δώσει λύσεις σε αυτή τη θεματική, θέτοντας τα κριτήρια για τις τυχόν επεμβάσεις που μπορούν να δεχτούν.
Title: At the threshold of abandonment, a eulogy of the death of the buildings
Student: Antonis Karamitrou
Supervisor: Nikos Skoutelis
This
paper aims to research whether and to what extent the phase of the
abandonment of a building (or a settlement or a city) is an important
intersection between functionality and the aphasic state of its overall
course. It also searches for integrated values, if any exist, during
this phase and whether they can be communicated to humans or not while
shaping their spiritual structure, on the premise of course that humans
can develop a personal relationship with these values.
At
first, we attempt to define the concepts of functionality (use of the
building), abandonment and ruins from a lexical, temporal and material
point of view in order to research the indiscriminate borders of
abandonment and set the terms of the case studies we will elaborate on.
Furthermore,
we try to understand the state that these buildings get into through
the literary and philosophical work of Winfried Georg Sebald, Walter
Benjamin and Martin Heidegger respectively. Thus, the paper attempts to
determine if the notion of abandonment, moves from being the death
threshold of the building on to becoming the operative threshold of an
oblivion layering. Finally, we investigate some case studies of
abandoned buildings, in order to provide solutions under this context
and set the criteria for a possible reuse in the future.
