Ερευνητική: Modular κατασκευές στην αρχιτεκτονική
Φοιτητής: Δημήτρης Μητσιμπόνας
Επιβλέπουσα: Ιωάννα Συμεωνίδου
Σχολή: Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, 2021
Ο
εκσυγχρονισμός των ψηφιακών μέσων σε συνδυασμό με τις δράσεις διαφόρων
κινημάτων της αρχιτεκτονικής, έχει εμπλουτίσει το αρχιτεκτονικό λεξιλόγιο και
τις προτάσεις για τη διαμόρφωση του χώρου (Ουγγρίνης,
2009).
Αρκετές δομές σε όλο τον κόσμο έχουν υποστεί μία ή περισσότερες φορές κάποια
τροποποίηση κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους, είτε αυτή αφορά το εσωτερικό
ή εξωτερικό τους περίβλημα, είτε το χωρικό ή δομικό τους σύστημα.
Κύριες αιτίες δύναται να
θεωρηθούν η αύξηση της ζήτησης της αγοράς, οι μεταβολές των αναγκών των χρηστών
και οι περιβαλλοντικές συνθήκες, ενώ το προσδόκιμο ζωής και η ορθή λειτουργία
των κτιρίων ή εγκαταστάσεων πολλές φορές καθορίζονται από τον τρόπο με τον
οποίο γίνεται η προσαρμογή τους στις αλλαγές που προκύπτουν με την πάροδο του
χρόνου. Επιπλέον, οι αρχιτέκτονες και οι κατασκευαστικές
εταιρίες αναζητούν καινοτόμες λύσεις για την αύξηση του κέρδους, παράλληλα
με τη βελτίωση της ποιότητας των κατασκευών, την οργάνωση των επιμέρους διαδικασιών,
τη μείωση του χρόνου και του κόστους παραγωγής.
Τίθεται, λοιπόν, το ερώτημα αν
υπάρχει η δυνατότητα παραγωγής μιας αρχιτεκτονικής που να λαμβάνει υπόψιν τις
παραμέτρους και να προσφέρει ουσιαστικές λύσεις.
Η «modular»
προσέγγιση μπορεί να εφαρμοστεί ως μέσο για την επίτευξη
των στόχων, διότι συνδυάζει τα προτερήματα της τυποποίησης και της
ευελιξίας στο σχεδιασμό. Στην αρχιτεκτονική, συσχετίστηκε με τη
γεωμετρία, τη χωρική τοποθέτηση των στοιχείων, συνδέθηκε με την οικοδομική
βιομηχανία και σε πολλές χώρες έτυχε ευρείας αποδοχής ως προτιμότερη λύση σε
σύγκριση με τις «συμβατικές» μεθόδους κατασκευής (Lema Scarsi, 2016). Οι
τρεις βασικοί παράγοντες που οδηγούσαν ανέκαθεν τους αρχιτέκτονες και τους
σχεδιαστές στην υιοθέτησή της είναι η δημιουργία ποικιλίας, η αξιοποίηση των
όμοιων στοιχείων και η ελάττωση της πολυπλοκότητας (Miller,
1998).
Η παρούσα ερευνητική εργασία
πραγματεύεται το θέμα της σύνθεσης όμοιων «modules»
στις «modular»
κατασκευές. Αρχικά, παρουσιάζονται οι διαφορετικές ερμηνείες των όρων,
διακρίνονται οι τύποι «modular»
αρχιτεκτονικής, επισημαίνεται το ιστορικό και το θεωρητικό της πλαίσιο, ενώ
περιγράφεται η διαδικασία σχεδιασμού και κατασκευής των δομών της συγκεκριμένης
κατηγορίας. Επιπροσθέτως, αναλύονται οι λόγοι που συνέβαλλαν στη
συχνότερη υιοθέτηση των «modular»
τεχνικών σε σύγκριση με το παρελθόν, οι τυπολογίες των κατασκευών βασισμένες σε
ορισμένα κριτήρια, τα προτερήματά τους και υπογραμμίζονται οι αιτίες που δεν
ευνοούν την εφαρμογή τους. Τέλος, πραγματοποιείται μια κριτική ταξινόμηση και
μελέτη ορισμένων κατασκευών που αποτελούνται αποκλειστικά από τη σύνθεση όμοιων
«modules»
και γίνεται η εξαγωγή συμπερασμάτων. Με την ανασκόπηση της διαθέσιμης ελληνικής
και ξενόγλωσσης βιβλιογραφίας, η εργασία αποσκοπεί στην αποσαφήνιση των εννοιών
που περικλείουν τη «modular»
αρχιτεκτονική και επιδιώκει να παρέχει απαντήσεις στα τιθέμενα ερευνητικά
ερωτήματα.
_______________________________________________________________________
Research Thesis: Modular constructions in architecture
Student: Dimitris Mitsimponas
Supervisor: Ioanna Symeonidou
University: Department of Architecture, School of
Engineering, University of Thessaly, 2021
The modernization of digital media in
combination with the actions of various architectural movements, has enriched
the architectural vocabulary and the proposals for the configuration of the
space (Ouggrinis, 2009). Many structures around the world have undergone one or
more modifications during their life cycle, whether it involves their inner or
outer shell, or their spatial or structural system.
The main causes can be considered the
increase of market demand, changes in user needs and environmental conditions,
while the life expectancy and the proper operation of buildings or facilities
are often determined by the way they adapt to changes over time. In addition,
architects and construction companies are looking for innovative solutions to
increase profitability, while improving the quality of construction, organizing
individual processes, reducing production time and costs.
The question therefore arises whether there
is the possibility of producing an architecture that takes into account the
parameters and offers substantial solutions.
The modular approach can be applied as a
means to achieve the goals, because it combines the advantages of
standardization and flexibility. In architecture, it has been associated to
geometry, the spatial placement of elements and has recently been linked to the
construction industry; and in many countries, it has been widely accepted as a
preferred solution compared to "conventional" construction methods
(Lema Scarsi, 2016). The three main factors that have always led architects and
designers to adopt it are the creation of variety, the utilization of the same
elements and the reduction of complexity (Miller, 1998).
The present research thesis deals with the
issue of the synthesis of similar modules in modular constructions. Initially,
the different interpretations of the terms are presented, the types of modular
architecture are distinguished, its historical and theoretical context is
pointed out, while the design and construction process of the structures is
described. In addition, the reasons that contributed to the frequent adoption
of modular techniques compared to the past are analyzed, the typologies of
constructions based on certain criteria, their advantages and the reasons that
do not favor their application are underlined. Finally, a critical
classification and study of certain constructions that consist exclusively of
the synthesis of similar modules is carried out and conclusions are drawn. By reviewing
the available bibliography, the paper aims to clarify the concepts that refer
to modular architecture and seeks to provide answers to the research questions that
were posed.
