Ε116.21 | Από την παρτιτούρα στον ήχο. Από την κάτοψη στο βίωμα.


Ερευνητική εργασία: Από την παρτιτούρα στον ήχο. Από την κάτοψη στο βίωμα
Η σχέση της αρχιτεκτονικής κάτοψης με τη σημειογραφία της μουσικής και τις γραφικές παρτιτούρες.
Φοιτήτρια: Κυριακή Γαϊτανίδου
Επιβλέπουσα: Αλέξανδρος Ψυχούλης
Σχολή: Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας - Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών




Αδιαμφισβήτητα η αρχιτεκτονική και η μουσική είναι δυο τέχνες που βρίσκονται σε στενή σχέση μεταξύ τους ως προς τη συναισθηματική και νοητική λειτουργία του ανθρώπου. Θα μπορούσαμε να τις ταξινομήσουμε ως χωρική και χρονική τέχνη αντίστοιχα. Άρθρωση, αρμονία, χρώμα, σύνθεση, δομή, αντίθεση, επανάληψη, κλίμακα κ.α αποτελούν κοινό ορίζοντα για τις δύο τέχνες. Στη παρούσα ερευνητική εργασία μελετήθηκε ο τρόπος σύνθεσης της μουσικής και της αρχιτεκτονικής στο χαρτί, και η νοητική διαδικασία που προϋποθέτετε και στις δύο περιπτώσεις από τον συνθέτη, είτε αυτός είναι αρχιτέκτονας είτε μουσικός. Πως από την παρτιτούρα παράγεται ο ήχος και πως από την κάτοψη γεννιέται το χωρικό βίωμα. Αυτά τα δύο αποτελέσματα ίσως έχουν τελικά κοινό αποτύπωμα στην ανθρώπινη υπόσταση.



__________________________________________________________________________

SUMMARY

Undoubtedly, architecture and music are two arts that are closely related to each other in terms of the emotional and mental function of man.  We could classify them as spatial and temporal art respectively. Articulation, harmony, color, composition, structure, contrast, repetition, scale, etc. form a common horizon for both arts.  This present research work studied the way music and architecture is composed on paper and the mental process that presupposes in both cases by the composer, whether he is an architect or a musician.  How sound is produced from a musical score and how the spatial experience is born from the floor plan. These two results may eventually have a common imprint on the human condition.