Ε106.23 | ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΧΩΡΟΙ & ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ - Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΧΩΡΩΝ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ, ΑΜΕΑ, ΠΑΙΔΙΩΝ, ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ


Ερευνητική: ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΧΩΡΟΙ & ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ - Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΧΩΡΩΝ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ, ΑΜΕΑ, ΠΑΙΔΙΩΝ, ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ
Φοιτήτρια: Λιάτσου Λιάνα
Επιβλέπουσες: Σιόντη Ελένη, Καψάλη Σταματία
Σχολή: ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ


ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Λέξεις κλειδιά: 5): δημόσιος χώρος, συμπεριληπτικός σχεδιασμός, ψυχική και σωματική υγεία, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι, ΑμΕΑ Η παρούσα ερευνητική εργασία ερευνά το πως οι δημόσιοι χώροι επηρεάζουν την ψυχική και σωματική υγεία των χρηστών τους. Συγκεκριμένα επικεντρώνεται σε τέσσερις κατηγορίες χρηστών οι οποίες δεν λαμβάνονται υπόψιν στον σχεδιασμό των δημοσίων χώρων. Οι κατηγορίες αυτές είναι οι γυναίκες, τα παιδιά , τα ΑμΕΑ και οι ηλικιωμένοι. Οι δημόσιοι χώροι κατασκευάζονται πλέον εντελώς εμπορικά και με πρότυπο σχεδιασμού έναν μεσήλικα λευκό καλοστεκούμενο άντρα. Συνεπώς οι γυναίκες, αρχικά, δε βρίσκουν συνήθως δημόσια μέρη να ξεκουραστούν και να χαλαρώσουν οποιαδήποτε ώρα της ημέρας χωρίς να έχουν μονίμως μια ανησυχία στο μυαλό τους, εάν θα τους επιτεθεί κάποιος που πιθανώς μπορεί να κρύβεται πίσω από τους πυκνόφυτεμένους θάμνους και στο κακοφωτισμένο πάρκο. Επιπλέον οι δημόσιοι χώροι υγιεινής αλλά και φροντίδας βρεφών δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της καθημερινότητας τους. Δεύτερον, όσον αφορά τα παιδιά, η κλίμακα αλλάζει, μικραίνει. Αυτό όμως είναι κάτι το οποίο δε λαμβάνεται ιδιαίτερα υπόψιν στον σχεδιασμό παιδικών χαρών, ή άλλων δημόσιων χώρων που αφορούν τη παιδική ηλικία. Αυτό που παρατηρείται είναι κακοφτιαγμένα παιχνίδια και καθίσματα τα οποία δεν ανταποκρίνονται στην κλίμακα των παιδιών. Επιπλέον οι δρόμοι δεν κλείνουν ορισμένες ώρες για δημόσιο παιχνίδι. Κάτι το οποίο είναι αρκετά προβληματικό για τα παιδιά καθώς μπορεί να υπάρχουν αρκετά ατυχήματα με μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα οι γονείς να μην τα ενθαρρύνουν να βγουν να παίξουν έξω με τους φίλους τους εφόσον θεωρούν επικίνδυνους τους δημόσιους χώρους. Τρίτον, περνώντας στα ΑμΕΑ, παρατηρείται έντονα η έλλειψη συμπεριληπτικού σχεδιασμού στους δημόσιους χώρους, κατάλληλου για άτομα με κινητικά, νοητικά, οπτικοακουστικά προβλήματα. Παράλληλα μπορεί κανείς να παρατηρήσει και την έλλειψη καλοφτιαγμένων πεζοδρομίων, και τα τραπεζάκια από μαγαζιά σε δημόσια πεζοδρόμια τα οποία δεν διευκολύνουν τη διέλευση ατόμων με ειδικές ανάγκες. Τέταρτον, οι ηλικιωμένοι αποτελούν κυριολεκτικά τη λιγότερο συμπεριλαμβανόμενη, έως ανύπαρκτη, κατηγορία στον σχεδιασμό δημόσιων χώρων, καθώς δεν υπάρχουν υποδομές στους δημόσιους χώρους για δραστηριότητες ηλικιωμένων ατόμων. Τέλος, στην παρούσα ερευνητική εργασία αναφέρονται επιτυχημένα παραδείγματα του εξωτερικού στους δημόσιους χώρους για τις τέσσερις αυτές κατηγορίες ανθρώπων.

 


ABSTRACT ( ΑΓΓΛΙΚΑ ) : Key Words: 5) public space, inclusive design, physical and mental health, women, children, elderly disabled This thesis investigates how public spaces affect the mental and physical health of their users. Specifically, it focuses on four categories of users that are not considered taken into consideration as much as needed in the design the planning of public spaces. These categories are women, children, the disabled and the elderly. Public spaces are now constructed entirely commercially and with a middle-aged white well-to-do male as the design model. Therefore women, in the first place, do not usually find public places to rest and relax at any hour of the day without having a constant worry in their minds, whether they will be attacked by someone who may possibly be hiding behind the thickly-planted bushes and in the poorly-lit park. In addition, the public hygiene and baby care areas do not meet the needs of their daily life. Second, when it comes to children, the scale is changing, it gets smaller. But this is something that is not particularly taken into account in the design of playgrounds, or other public spaces that concern childhood. Rather we observe poorly made toys and benches which do not correspond to the scale of the children. In addition, the streets are not closed at certain times for public play. Which is quite problematic for children as there may be accidents with the long term effect of parents not encouraging them to go out and play with their friends as they consider public places to be dangerous. Thirdly, regarding the disabled, the lack of inclusive planning in public spaces, suitable for people with mobility, mental, audio-visual problems, is strongly observed. At the same time, one can also notice the lack of well-made sidewalks, and the tables from shops on public sidewalks which do not facilitate the passage of people with special needs. Fourth, elderly is literally the least included category in the design of public spaces, to the point of non-existence. There is no infrastructure in public spaces for activities of older people. Finally, in this thesis analyses successful, well-designed examples in public spaces for these four categories of people from European and other cities worldwide.