Ερευνητική: Το ίχνος του ψηφιακού θορύβου στη σύγχρονη αρχιτεκτονική
Φοιτήτρια: Αλεξάνδρα Γανιάρη
Επιβλέπων: Αναστάσιος Τέλλιος
Σχολή: ΑΠΘ
Η παρούσα
έρευνα επιχειρεί να εξετάσει το φαινόμενο του θορύβου κατά την σχεδίαση µε τη
χρήση ψηφιακών εργαλείων, ως αφορμή για σύνθεση και περαιτέρω πειραματισμό. Αν
και οι δυσλειτουργίες των µμέσων θεωρούνται ανεπιθύμητα συμβάντα, η έρευνα
προσπαθεί να αμφισβητήσει σε ένα βαθμό αυτή τη θέση, µμετατρέποντας τη δυσλειτουργία σε στοιχείο σύνθεσης.
Είναι το
σφάλµα εµπόδιο στη λειτουργία ενός συστήματος ή µήπως είναι η δύναµή του; Μπορεί
ο ψηφιακός θόρυβος να νοηθεί ως σχεδιαστικό µέσο το οποίο εµπλουτίζει την
αρχιτεκτονική σύνθεση;
Η
αρχιτεκτονική εκφράζεται µε τη χρήση αναπαραστάσεων. Οι αρχιτεκτονικές αναπαραστάσεις εκφράζονται
µε την αξιοποίηση της διαθέσιµης τεχνολογίας την εκάστοτε χρονική στιγµή την
οποία δηµιουργούνται. Στην ψηφιακή εποχή, εποµένως, οι αρχιτεκτονικές
αναπαραστάσεις δηµιουργούνται µέσα σε ψηφιακά περιβάλλοντα µέσω της χρήσης
αλγορίθµων. Οι ραγδαίες εξελίξεις στον αλγοριθµικό σχεδιασµό, έχουν καταστήσει
τα ψηφιακά µέσα από απλά εργαλεία αναπαράστασης µιας υπάρχουσας ιδέας, σε
εργαλεία σύνθεσης, διαδραµατίζοντας ενεργό ρόλο στο τελικό σχεδιαστικό
αποτέλεσµα.
Για να
πραγµατοποιηθεί η συνεργασία ανθρώπου – µηχανής είναι απαραίτητο να βρεθεί ένας
τρόπος να επικοινωνήσουν, µια κοινή γλώσσα. Τον ρόλο του
διερµηνέα αναλαµβάνουν συγκεκριµένα µέσα τα οποία διαµεσολαβούν ανάµεσα σε
υποκείµενο και αντικείµενο και νοηθούν στη µεταξύ τους συνεργασία για την
παραγωγή αποτελεσµάτων. Ωστόσο, τα µέσα δεν λειτουργούν πάντοτε µε τον
προκαθορισµένο και αναµενόµενο τρόπο. Στη λειτουργία κάθε µέσου µπορεί να
υπάρξουν επιπλοκές.
Τα σφάλµατα
κατά τη λειτουργία των ψηφιακών µέσων προκύπτουν από την εισαγωγή
µιας παραµέτρου που ονοµάζεται θόρυβος στο µεταδιδόµενο σήµα. Η παρούσα µελέτη
εξετάζει τις έννοιες του σφάλµατος και του θορύβου υπο το πρίσµα τις φιλοσοφίας
και των µαθηµατικών και στη συνέχεια
επιχειρεί να αναδείξει τα θετικά αποτελέσµατα που µπορεί να φέρει η ύπαρξή τους
στον ψηφιακό σχεδιασµό.
Στην
συνέχεια, προκειµένου να γίνει αντιληπτή η παραπάνω υπόθεση, παρουσιάζονται
ορισµένα παραδείγµατα τα οποία φαίνεται να εντάσσουν χαρακτηριστικά ψηφιακού
θορύβου στην κεντρική ιδέα σχεδιασµού τους, και µε τον τρόπο αυτό να παράγουν
ενδιαφέροντες εικόνες και χώρους.
Η έρευνα ολοκληρώνεται παραθέτοντας κάποια συµπεράσµατα και
θέτοντας κάποια ερωτήµατα που γεννούν προβληµατισµό για τον τρόπο µε τον οποίο
κρίνεται µια ενέργεια ως δυσλειτουργία
ενός συστήµατος.
