Ερευνητική εργασία: Ο
αστικός συντελεστής ως τύπος.
Φοιτήτρια: Ματούλα
Κρουστάλλη
Επιβλέπων: Ανδρέας
Νικολοβγένης
Σχολή: Πανεπιστήμιο
Ιωαννίνων, 2022
Η
ερευνητική εργασία επιχειρεί να αναγνωρίσει τυπικά χαρακτηριστικά στον αστικό
συντελεστή όπως αυτός διατυπώθηκε ως έννοια από τον Aldo Rossi. Ο αστικός
συντελεστής «ελέγχεται» σύμφωνα με τη θεωρία του Rafael Moneo Περί Τυπολογίας
μέσω τριών χαρακτηριστικών έργων ανάγνωσης της πόλης. Κριτήριο επιλογής των
παραδειγμάτων και κοινός παρονομαστής τους είναι η ισχυρή σύνδεση με το
ιστορικό τους πλαίσιο. Οι τρεις μητροπόλεις που εξετάζονται είναι η Ρώμη, το
Βερολίνο και η Νέα Υόρκη, στο πλαίσιο των έργων των Giambattista Nolli,
Oswald Mathias Ungers και Rem Koolhaas αντίστοιχα.
Πιο
συγκεκριμένα, διερευνάται η έννοια του αστικού συντελεστή στον χάρτη του Nolli
του 1748, από την ερμηνευτική σκοπιά της μεθόδου figure-ground και τη σχέση του
αρχιτεκτονικού με τον αστικό χώρο. Έπειτα, το «Berlinas a Green Archipelago”,
διερευνάται μέσω της θεωρίας του αρχιπελάγους -από το βιβλίο Αρχιπέλαγος του
Massimo Cacciari- ως κεντρική έννοια για την ανίχνευση του αστικού συντελεστή
και του ορισμού του. Επιπλέον, στο έργο “City as a Captive Globe” αναδεικνύεται
μία ακόμη ερμηνεία του μέσα από την ενότητα αλλά και τον διαχωρισμό που
επιβάλλει η εφαρμογή του κανάβου και η εφεύρεση της νέας τυπολογίας του
ουρανοξύστη.
Τα
τρία παραδείγματα αξιολογούνται σε σύγκριση μεταξύ τους και διατυπώνονται
επιχειρήματα σχετικά με τη διαχρονικότητα του αστικού συντελεστή ως τύπου πριν
και μετά την επίσημη διατύπωσή του από τον Aldo Rossi.
Στόχος
της έρευνας είναι μέσω της αποσύνδεσης του αστικού συντελεστή από το ιστορικό
του πλαίσιο να αναδειχθεί ως γενετήσια ποιότητα της μορφής και της ταυτότητάς
της πόλης όσο και ως αφηρημένη έννοια, η οποία παρ’ όλο που προσδιορίστηκε
θεωρητικά το 1966 στην Αρχιτεκτονική της Πόλης, προϋπήρχε και ήταν στενά
συνδεδεμένη με το “genius loci” ή σε ελληνική μετάφραση «το πνεύμα του τόπου».
