Τίτλος: Αρχιτεκτονική και Fabula
Υπότιτλος: μια χωρική- αφηγηματική προσέγγιση
Φοιτήτρια: Χρύσα Γεωργίου
Επιβλέπων καθηγητής: Αλέξιος Τζομπανάκης
Σχολή: Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης
Αντικείμενο της έρευνας είναι η μελέτη των σχέσεων του παραμυθιού και της αρχιτεκτονικής θεωρίας, με κύριa εργαλείa τα χαρακτηριστικά που συγκροτούν τη δομή και την αφήγηση.
Καλούμαστε στον 21ο αιώνα να εξερευνούμε το πεδίο της αρχιτεκτονικής όχι μόνο μέσω των υλικών αποτελεσμάτων της αλλά και ως συστήματα σχέσεων που τη διαμορφώνουν. Σχέσεις που εμπεριέχουν την ανθρώπινη καθημερινότητα, τις ιστορικές εξελίξεις, τις αναφορές του δημιουργού, τον τόπο και το τοπίο.
Το λαϊκό παραμύθι θεωρείται η πρώτη μορφή αφήγησης. Εμπεριέχει φανταστικές εικονοπλασίες, κοινωνικοπολιτισμικά δεδομένα του τόπου δημιουργίας του, αλλά και των περιοχών διάδοσης και αναπροσαρμογής του, συμβολικές και ιστορικές αναφορές και τέλος εντοπίζονται σε αυτό σταθερά και μεταβλητά στοιχεία.
Ο σχηματισμός του λόγου και της αρχιτεκτονικής σκέψης, σημειώνει κοινά σημεία. Ανθρωπολόγοι, φιλόσοφοι, γλωσσολόγοι, εθνολόγοι, ιστορικοί, λαογράφοι και αρχιτέκτονες περιστρέφονται γύρω από "κοινούς τόπους". Ζητήματα προέλευσης, καταγραφής, ρήξης, εξέλιξης και σχηματισμού. Χαρακτηριστικά όπως ο τύπος, η μετάβαση, το μοτίβο και η αφηγηματική εμπειρία έχουν αντίκτυπο στη δομή τόσο του αρχιτεκτονικού έργου όσο και του παραμυθιού. Είναι τα εργαλεία που επηρεάζουν τόσο τον παραμυθά- δημιουργό όσο και την έκφανση των παραμυθιακών αφηγήσεων. Είναι αυτά που καλείται το αρχιτεκτονικό έργο να απαντήσει κατά τη συνομιλία του με τον τόπο και τα κοινωνικοπολιτισμικά δεδομένα του.
Αρχιτεκτονικά έργα μελετώνται ως διαφορετικές σκοπιές συσχετισμού και δομικών μεταφράσεων των κοινών αυτών χαρακτηριστικών.
Fabula [ˈfaː.bʊ.ɫa] / (фабула): υπόθεση, πλοκή, παραμύθι
Φοιτήτρια: Χρύσα Γεωργίου
Επιβλέπων καθηγητής: Αλέξιος Τζομπανάκης
Σχολή: Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνείο Κρήτης
Αντικείμενο της έρευνας είναι η μελέτη των σχέσεων του παραμυθιού και της αρχιτεκτονικής θεωρίας, με κύριa εργαλείa τα χαρακτηριστικά που συγκροτούν τη δομή και την αφήγηση.
Καλούμαστε στον 21ο αιώνα να εξερευνούμε το πεδίο της αρχιτεκτονικής όχι μόνο μέσω των υλικών αποτελεσμάτων της αλλά και ως συστήματα σχέσεων που τη διαμορφώνουν. Σχέσεις που εμπεριέχουν την ανθρώπινη καθημερινότητα, τις ιστορικές εξελίξεις, τις αναφορές του δημιουργού, τον τόπο και το τοπίο.
Το λαϊκό παραμύθι θεωρείται η πρώτη μορφή αφήγησης. Εμπεριέχει φανταστικές εικονοπλασίες, κοινωνικοπολιτισμικά δεδομένα του τόπου δημιουργίας του, αλλά και των περιοχών διάδοσης και αναπροσαρμογής του, συμβολικές και ιστορικές αναφορές και τέλος εντοπίζονται σε αυτό σταθερά και μεταβλητά στοιχεία.
Ο σχηματισμός του λόγου και της αρχιτεκτονικής σκέψης, σημειώνει κοινά σημεία. Ανθρωπολόγοι, φιλόσοφοι, γλωσσολόγοι, εθνολόγοι, ιστορικοί, λαογράφοι και αρχιτέκτονες περιστρέφονται γύρω από "κοινούς τόπους". Ζητήματα προέλευσης, καταγραφής, ρήξης, εξέλιξης και σχηματισμού. Χαρακτηριστικά όπως ο τύπος, η μετάβαση, το μοτίβο και η αφηγηματική εμπειρία έχουν αντίκτυπο στη δομή τόσο του αρχιτεκτονικού έργου όσο και του παραμυθιού. Είναι τα εργαλεία που επηρεάζουν τόσο τον παραμυθά- δημιουργό όσο και την έκφανση των παραμυθιακών αφηγήσεων. Είναι αυτά που καλείται το αρχιτεκτονικό έργο να απαντήσει κατά τη συνομιλία του με τον τόπο και τα κοινωνικοπολιτισμικά δεδομένα του.
Αρχιτεκτονικά έργα μελετώνται ως διαφορετικές σκοπιές συσχετισμού και δομικών μεταφράσεων των κοινών αυτών χαρακτηριστικών.
Fabula [ˈfaː.bʊ.ɫa] / (фабула): υπόθεση, πλοκή, παραμύθι
